In het kader van 'eerst het doel..en dan pas de tool', probeer ik te kijken naar de mogelijkheden en de meerwaarde die bloggen binnen ons onderwijs kan hebben. Maar mijn startpunt is dan toch het 'tooltje'....of ben ik nu fout bezig? Ik denk dat er binnen het buitenschoolse gedeelte van de opleiding best een behoefte ligt, waar 'bloggen' een oplossing zou kunnen bieden.
Onze studenten zitten veelal alleen op hun verloskundige stagepraktijk en komen hier in aanraking met allerlei (vaak heftige) ervaringen. Meer dan eens hoor ik hen 'klagen' over de onvervulde behoefte aan sociaal contact en een uitlaapklep voor hun ervaringen, vragen en emoties. Wat als ze nu een 'reflectieve' blog konden gebruiken...helpt dit dan?
Al zoekende kwam ik het artikel van Deng & Yuen tegen waarin een onderzoek wordt beschreven, welliswaar in hong Kong, naar de meerwaarde van blog's tijdens stage van student-onderwijzers. Op basis van hun resultaten construeren zij een 'framework for educational affordances of blogs'.
|
Volgens de onderzoekers kunnen blog's dus op drie manieren bijdrage aan kritische reflectie: door te schrijven, blog's van anderen te lezen en op elkaar te reageren (hoewel dit zeer beperkt was).
Nou, prima...denk ik dus na het lezen van dit artikel. Maar nou kan ik al de reacties van mijn collega's voorspellen....hoe gaan we dit dan toetsen?
E-velien
Hoe gaan we dit dan toetsen?
BeantwoordenVerwijderenJe weet dat je problemen vaak oplost door het te vertellen aan een ander. Misschien is dit zelfde wel ook van toepassing als je dingen schrijft op een blog.
BeantwoordenVerwijderen